کم‌درآمدترین دوران عمرم زمان‌هایی بوده که از «بخشش مالی» (صدقه، قرض، کمک، خمس و...) غافل بوده‌ام!
درک کردم که چرا چکیده همه کتاب‌های موفقیت و انگیزش مالی یک عبارت است: «برای پول‌دار شدن باید پول را ببخشی»
کم‌درآمدترین دوران عمرم زمان‌هایی بوده که از «بخشش مالی» (صدقه، قرض، کمک، خمس و...) غافل بوده‌ام!
درک کردم که چرا چکیده همه کتاب‌های موفقیت و انگیزش مالی یک عبارت است: «برای پول‌دار شدن باید پول را ببخشی»
می‌دونستید خُنگ درستشه نه خِنگ؟ ببینید
(البته در خراسان خِنگ هم استفاده شده اما خُنگ کهن‌تر هست)
دانشجویانی که در این سال‌ها آموزش داده‌ام حالا به یکی از مهم‌ترین منابع درآمدی آفتابگردان تبدیل شده‌اند. دانشجویانی دارم که ده‌ها محصول (نمرا و تستا و حجرا و هاست و...) از ما برای مشتریان خودشان خرید کرده‌اند.
در شبکیه‌ی چشم انسان، دو نوع سلول اصلی وجود دارد: سلول‌های مخروطی که در روشنایی روز فعال‌اند و مسئول دیدن رنگ‌ها هستند؛ و سلول‌های استوانه‌ای که در تاریکی کار می‌کنند، اما رنگ‌ها را تشخیص نمی‌دهند.
رنگ قرمز نسبت‌به رنگ‌های دیگر در تاریکی بیشتر رنگ می‌بازد و توجه ببیننده را جلب نمی‌کند
وقتی در محیط روشن هستیم، سلول‌های مخروطی دنیایی رنگارنگ به ما نشان می‌دهند، اما به‌محض تاریک شدن فضا، استوانه‌ای‌ها وارد عمل می‌شوند تا بتوانیم در نورِ کم ببینیم؛ هرچند سیاه و سفید. در این جابه‌جایی، پدیده‌ای جالب به‌نام اثر پورکینیه (Purkinje Effect) رخ می‌دهد: در تاریکی، چشم انسان به رنگ‌های آبی و سبز حساس‌تر می‌شود و قرمز را تقریباً نادیده می‌گیرد. به زبان ساده‌تر، وقتی نور کم می‌شود، رنگ‌های گرم زودتر از بین می‌روند.
واژه ژیمناستیک به یونانی یعنی برهنه.
یونانی‌ها در صدها سال پیش مراسم و جشن‌هایی داشتند که در آنها کاملاً برهنه می‌شدند. ژیمناستیک از آن مراسم گرفته شده...
یعنی این بانک مرکزی نباید یک هماهنگی با بانک‌ها انجام بده که همه بانک‌ها در انتخاب نام‌ها و آدرس‌ها هماهنگ عمل کنند؟
هر بانک آدرس اینترنت‌بانکش با دیگری متفاوت هست!
پاسارگاد: vbank.pbi.ir
تجارت: ib.tejaratbank.ir
سپه: ib.banksepah.ir
ملی: baam.bmi.ir
ملت: ebanking.bankmellat.ir
اقتصاد نوین: modern.enbank.ir
حداقل بگید همه مثلاً زیردامنه ib رو ایجاد کنن، ری‌دایرکت کنن روی اینترنت‌بانکشون...
خدا مدیران باسلیقه رو زیاد کنه!
پرسنگ، ۵ هزار ذرع بوده.
ذرع، ۱۰۴ سانتی‌متر است.
ایرانیان محدوده هر چیزی را با سنگ مشخص می‌کردند.
پرسنگ محدوده‌ای بوده که یک انسان در یک ساعت می‌توانسته پیاده برود؛ یعنی حدود ۵.۲ کیلومتر.
در دوران اسلامی به فرسخ تغییر کرد.
در زمان ناصرالدین شاه این عدد به ۶ کیلومتر گرد شد.
فرسخ شرعی: ۵.۸۵ کیلومتر.